نرم افزار

1. فيس‌بوک

فيس‌بوک با بيش از 59/1 ميليارد کاربر، بزرگ‌ترين ترکيب جمعيتي را در ميان همه‌ي شبکه هاي اجتماعي به شکل چشمگيري تقريبا همه‌ي‌ چيزهاي اطراف‌مان را تغيير داده‌اند. با ظهور شبکه هاي اجتماعي ، هدف قرار دادن مشتريان بالقوه، آسان‌تر از گذشته شده است. تشکيل داده است. فيس‌بوک ابزار فوق‌العاده‌اي را براي‌ کسب و کارتان فراهم کرده است که از طريق آن مي‌توانيد به مشتريان بالقوه‌تان در سراسر جهان متصل شويد. و از جنبه‌ي تبليغاتي نيز به آسان‌ترين شکل ممکن، قابل مديريت است و به شما امکان مي‌دهد تا به بهترين شکل، هدف‌گيري کنيد. با استفاده از تبليغات فيس‌بوک، خريداران فعلي‌مان را با بيش از دو ميليون مشتري بالقوه با ويژگي‌‌هاي مشترک پيوند مي‌زنيم. سپس مي‌توانيم با اجازه‌ي کاربر، به نام و رايانامه‌شان (ايميل) نيز دسترسي پيدا کنيم.

بنا بر اين بي دليل نيست که فيس بوک در بين بهترين شبکه هاي اجتماعي براي بازاريابي کسب و کار هاعنوان اولين را تصاحب کرده است.

2. توييتر

ارزش توييتر در اين قابليت است که مطالب‌تان به سرعت – مثل ويروس – منتشر مي‌شوند: هر چه آدم‌هاي بيش‌تري مطالب‌تان را به اشتراک بگذارند – يعني محتواي‌تان را ريتوييت کنند، به دنبال‌کنندگان بيش‌تري دست خواهيد يافت. آخرين اخبار، مطالب روز، و مقاله‌هايي را که در اختيار داريم، در رسانه‌هاي بزرگ به اشتراک مي‌گذاريم. هش‌تگ‌ها تغيير بزرگي در حرکت و انتشار مطالب‌تان به وجود آورده‌اند، بنابراين به روند روز دقت کنيد و هش‌تگ‌هاي مرتبط با مطالب روز ايجاد کنيد. هم‌چنين مي‌توانيم مطالب آدم‌هاي معروفي را که دنبال‌کنندگان زيادي دارند، ريتوييت کنيم تا بيش‌تر در معرض ديد دنبال‌کنندگان‌شان قرار بگيريم.

توييتر با اين قابليت ها توانسته است رتبه دوم بهترين شبکه هاي اجتماعي براي بازاريابي کسب و کار ها را به خود اختصاص دهد.

3. لينکدين

اگر با مدل بنگاه به بنگاه (B2B) فعاليت مي‌کنيد، بايد تمرکزتان را به اين شبکه  اجتماعي بيش‌تر کنيد. اتصال به متخصصان کسب و کار در هر صنعت با استفاده از لينکدين به ساده‌ترين شکل ممکن صورت مي‌پذيرد، زيرا اين شبکه‌ي اجتماعي به شما امکان مي‌دهد بر اساس نوع صنعت، عنوان شغلي و غيره به آنها دسترسي پيدا کنيد. لينکدين نيز مانند ديگر شبکه‌هاي اجتماعي، ايجاد رابطه‌ را بيش از هر چيز ديگر در اولويت قرار مي‌دهد. از اين رو، پيش از آن‌که بخواهيد در لينکدين از فنون فروشندگي استفاده کنيد، بايد با ديگران ارتباط برقرار کنيد. يکي از بهترين ويژگي‌هاي لينکدين براي کسب و کارها، گروه‌هاي لينکدين است. کسب و کارها در بازارها يا صنايع مخصوص به خودشان اقدام به ايجاد گروه مي‌کنند و از ديگران مي‌خواهند به آنها بپيوندند.

در شرکت من، بر ايجاد روابط جديد با مشتريان بالقوه‌اي تمرکز مي‌کنيم که بتوانيم عنوان حرفه‌اي‌شان را شناسايي کنيم. براي مثال، عبارت “‌مديرهاي سخنران‌” را جست‌وجو مي‌کنيم، تا آدم‌هايي را بيابيم که هم مدير يک شرکت و هم‌چنين سخنران‌هاي فعالي باشند.

4. اينستاگرام

از اين برنامه‌ي محبوبِ اشتراک‌گذاري عکس‌ها در رويدادهاي خاص و نمايشگاه‌هاي بازرگاني استفاده مي‌کنيم. هرگاه ميزبان رويدادي باشيم، شرکت‌کنندگان را از طرق مختلف تشويق مي‌کنيم با استفاده از هش‌تگ آن رويداد خاص، عکس‌هايي را که از آن‌جا گرفته‌اند، در اينستاگرام به اشتراک بگذارند. هم‌چنين براي آن‌هايي که در اين طرح شرکت کرده‌اند، جوايز و طرح‌هاي تشويقي در نظر مي‌گيريم.

5. پينترست

از پينترست تنها وقتي استفاده کنيد که عکس‌هاي زيبا و فوق‌العاده‌اي براي اشتراک‌گذاري داريد. به دليل جذابيت بصري اين شبکه‌ي اجتماعي، عکس‌هاي باکيفيت به سرعت در آن‌ در همه جا پخش مي‌شوند. اگر عکس‌هاي‌تان را به يکي از کاربراني به اصطلاح “‌پين‌” کنيد که دنبال‌کنندگان زيادي دارند، به صورت بالقوه مي‌توانند ميليون‌ها بيننده داشته باشد. مثلا مي‌توانيد براي تبليغ کتاب جديد‌تان، عکس‌هايي از جلد کتاب يا عکس‌نوشته‌هايي با نقل‌قول‌هاي مولفان کتاب را در پينترست به اشتراک بگذاريد. هم‌چنين افزودن پيوند (لينک) آمازون به آن نيز مي‌تواند به بالا رفتن فروش کتاب‌تان کمک کند.

6. يوتيوب

يوتيوب دومين موتور جست‌وجوگر بزرگ دنيا و متعلق به گوگل است. بنابراين، وقتي در مورد بهينه‌سازي موتور جست‌وجو صحبت مي‌کنيم، بايد به اين نکته اشاره کنيم که در نتايج جست‌وجوها، معمولا ويدئوها در جايگاه بالاتري از ساير وب‌گاه‌ها قرار مي‌گيرند. با اخذ مالکيت يوتيوب از جانب گوگل، ديگر مي‌توانيم با استفاده از گوگل هنگ‌آوتس با نويسندگان و مديران صنايع مصاحبه‌هاي ويدئويي ترتيب دهيم. هم‌چنين مي‌توانيم اين مصاحبه‌ها را به صورت خودکار و تحت نام خودمان در يوتيوب قرار دهيم تا ديگران نيز بتوانند آنها را مشاهده کنند.

7. يِلپ

شبکه‌اي مثل يلپ براي کسب و کارهاي امروزي بسيار ضروري است. اگر هيچ استراتژي فعالي براي بهبود و ايجاد نظرات و انتقادات در يلپ نداشته باشيد، به زودي مشتريان‌تان اين کار را خواهند کرد. يک نظر يا انتقاد بد مي‌تواند به توانايي‌هاي‌تان در اين شبکه‌ي اجتماعي آسيب بزند. خودتان از آنها بخواهيد کسب و کارتان را نقد کنند؛ با اين کار مي‌توانيد از برجسته شدن نظرات و انتقادات بد در يلپ جلوگيري کنيد. معمولا در يلپ مسابقه‌هايي ترتيب مي‌دهيم و از نويسندگان مي‌خواهيم مطالبي در مورد اين شرکت به اشتراک بگذارند و جايزه بگيرند. مثلا، اگر نظرشان را ارسال کنند، براي‌شان 10 درصد تخفيف براي خدمات يا محصولات‌مان در نظر مي‌گيريم.

اين بر عهده‌ي شما است که بررسي کنيد و ببينيد کدام‌يک از اين شبکه‌هاي اجتماعي مي‌توانند بهشت کسب و کارتان باشند. فقط به خاطر بسپاريد نبايد صرفا به بررسي شبکه‌هاي اجتماعي بپردازيد، بلکه بررسي ميزان مطابقت و هماهنگي آنها با کسب و کارتان نيز بسيار مهم است.

روش 1: کامپيوتر را از برق بکشيد.

به سادگي کامپيوترتان را از برق بکشيد. دقت کنيد اين به اين معني نيست که کامپيوتر را با دکمه خاموش کردن، خاموش کنيد. چون اکثر کامپيوتر هاي مدرن در واقع خاموش نميشوند و برد اصلي آن همچنان فعال خواهند ماند. اين روش براي بعضي مواقع که ميخواهيد کامپيوتر را از راه دور پيدا کنيد، مفيد خواهد بود.

برد اصلي جاييست که تمام سخت افزار کامپيوتر متصل مي شود که شامل پورت هاي USB هم ميشود. گاهي اوقات برد اصلي لازم است که ((ريپورت)) شود چرا که کارها ممکن است اشتباه پيش بروند مثل اينکه همه يا بعضي از پورت هاي USB ناگهان از کار مي افتند. ميکرو پردازشگر کوچکي که در برد اصلي است دوباره درايورها را بارگيري مي کند و پورت هاي USB شما دوباره دستگاه ها را شناسايي مي کنند.

بنابراين، اول کامپيوترتان را از طريق Shut down در ويندوز يا فشار دادن دکمه خاموش، خاموش کنيدو سپس کامپيوتر را از پريز جدا کنيد. اجازه بدهيد براي چند دقيقه به اين حالت باقي بماند و بعد دوباره پريز را وصل کنيد.

روش 2: درايور (گرداننده) دستگاه را بروزرساني کنيد.

اگر ويندوز قادر به شناسايي دستگاه نيست، بهتر است به device manager نگاهي بياندازيد که در آن قسمت دستگاه به صورت Unknown Device نمايش داده شده. مي توانيد با کليک بر روي Start و تايپ کردن devmgmt.msc يا از طريق رفتن به پنل کنترل و کليک بر روي Device manager به اين بخش دسترسي پيدا کنيد.

در اين قسمت، بايد بروي Unknown Device کليک راست انجام دهيد، سپس روي Properties و بعد زبانه Driver و در آخر Update driver را کليک کنيد.

اگر اين روش کار نکرد، ميتوانيد درايور يو اس بي را براي دستگاهتان از وب سايت توليد کننده دانلود کنيد. اگر دستگاه USB فقط يک فلش درايو است، پس احتمالا اين مشکل مربوط به درايور نيست. به هر حال اگر پرينتر USB، پد نقاشي و غيره را ميخواهيد نصب کنيد، پس ارزشش را دارد که درايور را براي اين دستگاه خاص دانلود کنيد.

روش 3: شروع مجدد و قطع کردن دستگاه هاي USB

کار ديگري که ميتوانيد امتحان کنيد، اين است که تمام دستگاه هاي USB را قطع کنيد و سپس ريستارت کنيد. وقتي که Restart کرديد، سعي کنيد دستگاه USB که باعث بروز مشکل شده بود را وصل کنيد. اگر آن پورت USB شناسايي اش نکرد، يکي ديگر را امتحان کنيد. اگر دستگاه با يک پورت ديگر شناسايي شد، اين يعني ممکن است يک مشکل سخت افزاري در يکي از پورت ها وجود داشته باشد. اگر هيچکدام از پورت ها دستگاه را شناسايي نکردبه خواندن ادامه دهيد چون احتمالا يک مشکل ديگر وجود دارد.

روش 4: هاب روي USB

کار ديگري که ميتوانيد امتحان کنيد، انتخاب کردن device manager است. سپس USB serial bus controllers را باز کنيد، روي USB root hub راست کليک و بعد روي properties کليک کنيد.

روي power management کليک کنيد و تيک Allow the computer to turn this device… را برداريد. اگر بيشتر از يک هاب روي USB داريد، لازم است که تمام اين مراحل را براي هر کدام تکرار کنيد.

روش اول: ايجاد فايل زيپ در ويندوز

از زماني که ويندوز xp به بازار عرضه شد تا کنون، هر نسخه از ويندوز آرشيو زيپ را مي شناسد و مي توانيد خيلي راحت آنها را با کمک ويندوز اکسپلورر باز کنيد و يا را استخراج کنيد.

هم چنين سيستم عامل ويندوز به ما اجازه مي دهد فايل ها را بدون نياز به برنامه کمکي در يک فايل زيپ فشرده کنيم. براي مثال، در اينجا کمي بيش از 1500 سند را با حجم 252 مگابايت براي فشرده سازي جمع آوري کرديم.

براي فشرده سازي اين فايلها، ابتدا همه آنها را با Ctrl + A انتخاب مي کنيم، سپس روي آن کليک راست کرده و گزينه Send To -> Compressed را انتخاب مي کنيم.

ويندوز هيچ انتخابي در مورد ميزان فشرده سازي به ما نمي دهد و فورا شروع به فشرده سازي فايل ها مي کند. اگر تعداد زيادي فايل هاي بزرگ داشته باشيم، اين کار مي تواند کمي زمان بر باشد.

زماني که آرشيو فايل زيپ آماده شد مشاهده خواهيم کرد که 252 مگا بايت حجم اصلي به 85?1 مگابايت فايل فشرده تبديل شده و اين يعني 66?23 درصد کاهش حجم.

.

با اين حال به نظر مي رسد فشرده سازي فايل با کاراکتر هاي غير انگليسي غير ممکن باشد.

اگر ما پرونده هايي داريم که با اسامي غير انگليسي نام گذاري شدند و نمي توانيم يا نمي خواهيم نام آنها را تغيير دهيم، بايد از ابزار فشرده سازي کمکي استفاده کنيم. در اين آموزش ما به شما نحوه استفاده از دو نرم افزار فشرده سازي رايج را ياد مي دهيم:

روش دوم: استفاده از نرم افزار PeaZip

برنامه هاي فشرده سازي رايگان و خريدني بسياري وجود دارند براي اين راهنمايي ما نرم افزار PeaZip را انتخاب کرديم چرا که نرم افزاري رايگان و منبع باز است ( اصطلاح منبع باز يا متن باز (open source) اشاره به چيزي است که بدليل ساختار قابل دسترس توسط عموم، مردم مي‌توانند آنرا تغيير داده و يا به اشتراک بگذارند ) و از 95 نوع فايل فشرده پشتيباني مي کند. براي دانلود رايگان اين نرم افزار کليک کنيد!

ساده ترين راه براي فشرده سازي فايل ها با نرم افزار PeaZip اين است که آنها را در يک پوشه قرار دهيد، سپس با راست کليک کردن بر روي پوشه و انتخاب گزينه هاي PeaZip > Add to .ZIP آن ها را فشرده کنيد.

برنامه براي اين کار از تنظيمات پيش فرض براي فشرده سازي استفاده مي کند.

چند ثانيه بعد،حجم فايل از 252 مگابايت به 82?6 مگابايت رسيده است و در نتيجه اين نرم افزار عمل فشرده سازي را 3 درصد بهتر از ويندوز انجام مي دهد.

گزينه هاي پيشرفته براي فشرده سازي فايل ها با نرم افزار PeaZip

اگر بخواهيم تنظيمات مورد نظر خودمان را در فشرده سازي اعمال کنيم، مي توانيم روي پوشه راست کليک کرده و با انتخاب PeaZip> Add to archive اين کار را انجام دهيم.

مثال 1 : ارسال آرايه يک بعدي به تابع

برنامه زير نمرات 5 دانش آموز را با استفاده از تابع نمايش مي دهد.

1. #include <iostream>


2. using namespace std;


3. void display(int marks[5]);


4. int main()


5. {


6. int marks[5] = {88, 76, 90, 61, 69};


7. display(marks);


8. return 0;


9. }


10. void display(int m[5])


11. {


12. cout << “Displaying marks: “<< endl;


13. for (int i = 0; i < 5; ++i)


14. {


15. cout << “Student “<< i + 1 <<“: “<< m[i] << endl;


16. }


17. }

خروجي

Displaying marks:

Student 1: 88

Student 2: 76

Student 3: 90

Student 4: 61

Student 5: 69

براي ارسال آرايه به تابع تنها نام آن استفاده مي شود.

display(marks);

همچنين تفاوت را در هنگام ارسال آرايه به عنوان آرگومان به جاي متغير متوجه مي شويد.

void display(int m[5]);

آرگومان marks در کد بالا نشان دهنده آدرس حافظه عنصر اول آرايه [5]mark است.

و آرگومان عادي [5]int m  در تعريف تابع به int * m تبديل مي شود. اين اشاره گر به همان آدرس اشاره شده توسط آرايه marks اشاره دارد.

اگرچه در تابع آرايه با نام [5]m تعريف شده اما آرايه marks هنگام ارسال به جاي آن مي نشيند و تغييرات روي آن اعمال مي شود.

C++ براي انتقال يک آرايه به تابع از اين شيوه براي صرفه جويي در حافظه و زمان پردازش استفاده مي کند.

انتقال آرايه چند بعدي به يک تابع

آرايه چند بعدي مي تواند مشابه بالا به صورت آرايه يک بعدي به تابع ارسال شود. مثال زير را در نظر بگيريد که مي خواهيم آرايه دو بعدي را به يک تابع ارسال کنيم:

مثال 2: انتقال آرايه چند بعدي به يک تابع

برنامه زير عناصر يک آرايه دو بعدي را با استفاده از تابع نمايش مي دهد.

1. #include <iostream>


2. using namespace std;


3. void display(int n[3][2]);


4. int main()


5. {


6. int num[3][2] = {


7. {3, 4},


8. {9, 5},


9. {7, 1}


10. };


11. display(num);


12. return 0;


13. }


14. void display(int n[3][2])


15. {


16. cout << “Displaying Values: ” << endl;


17. for(int i = 0; i < 3; ++i)


18. {


19. for(int j = 0; j < 2; ++j)


20. {


21. cout << n[i][j] << ” “;


22. }


23. }


24. }

خروجي

Displaying Values:

3 4 9 5 7 1

نوع خاص داده ها را مي توان در يک متغير ذخيره کرد. به عنوان مثال: int، float، char و غيره.

کلاس ذخيره سازي دو ويژگي مختلف يک متغير را کنترل مي کند: طول عمر (تعيين اينکه متغير چه مدت مي تواند وجود داشته باشد) و محدوده (تعيين اينکه کدام بخش از برنامه بتواند به آن دسترسي پيدا کند).

بسته به کلاس ذخيره سازي متغير، مي توان آن را به 5 نوع اصلي تقسيم کرد:

• Local variable _ متغير محلي


• Global variable_ متغير سراسري


• Static local variable_متغير محلي ايستا


• Register Variable_ متغير ثبات


• Thread Local Storage_ذخيره سازي محلي thread

متغير محلي (local variable)

متغير تعريف شده در داخل تابع (تعريف شده در داخل بدنه تابع بين براکت ها) متغير محلي يا متغير خودکار(automatic ) ناميده مي شود.

محدوده دسترسي آن تنها محدود به تابع تعريف شده است. به عبارت ساده، متغير محلي مي تواند تنها در داخل تابع قابل دسترسي باشد.

هنگامي که اجراي تابع تمام مي شود، طول عمر متغير محلي به پايان مي رسد (از بين مي رود).

مثال 1 : متغير محلي

1. #include <iostream>


2. using namespace std;


3. void test();


4. int main()


5. {


6. // local variable to main()


7. int var = 5;


8. test();


9. // illegal: var1 not declared inside main()


10. var1 = 9;


11. }


12. void test()


13. {


14. // local variable to test()


15. int var1;


16. var1 = 6;


17. // illegal: var not declared inside test()


18. cout << var;


19. }

متغير var را نمي توان داخل test()و var1 را نمي توان در داخل تابع ()main استفاده کرد.

کليد واژه auto نيز قبل از تعريف متغيرهاي محلي استفاده مي شود: auto int var؛

اما، بعد از C ++ 11، auto معني متفاوتي پيدا کرد و نبايد براي تعريف متغيرهاي محلي استفاده شود.

متغير سراسري (global variable)

اگر متغير بيرون از تمام توابع تعريف شود، به آن متغير سراسري مي گوييم.

محدوده دسترسي متغير سراسري کل برنامه است. به اين معني که مي تواند در هر بخش از برنامه مورد استفاده قرار گيرد و تغيير يابد.

به همين ترتيب، زماني که برنامه به پايان برسد، طول عمر متغير هم به پايان مي رسد.

مثال 2 : متغير سراسري

1. #include <iostream>


2. using namespace std;


3. // Global variable declaration


4. int c = 12;


5. void test();


6. int main()


7. {


8. ++c;


9. // Outputs 13


10. cout << c <<endl;


11. test();


12. return 0;


13. }


14. void test()


15. {


16. ++c;


17. // Outputs 14


18. cout << c;


19. }

خروجي

13

14

در برنامه بالا c متغير سراسري است.

متغير براي هر دو تابع ()main و ()test در دسترس است.

در پايتون ، کلاس هاي date ، time و datetime تعدادي تابع براي استفاده از تاريخ ، زمان و فواصل زماني ارائه مي دهند. date و datetime شيء هستند ، بنابراين وقتي از آن ها استفاده مي کنيد، در واقع از اشياء استفاده مي کنيد و به صورت رشته يا timestamp نيستند. هر وقت که تاريخ يا زمان را بخواهيد استفاده کنيد ، بايد تابع datetime را import کنيد. 

کلاس هاي datetime در پايتون به 5 کلاس اصلي طبقه بندي مي شوند.

• date – شکل درست تاريخ (ماه ، روز ، سال)


• time – زمان مستقل از روز (ساعت ، دقيقه ، ثانيه ، ميکرو ثانيه)


• datetime – ترکيبي از زمان و تاريخ (ماه ، روز ، سال ، ساعت ، ثانيه ، ميکرو ثانيه)


• timedelta— تخمين زمان آينده و گذشته.


• tzinfo— کلاس انتزاعي براي برخورد با مناطق زماني

در اين آموزش مي آموزيم:

• نحوه استفاده از کلاس Date و DateTime


• چاپ تاريخ با استفاده از ()date.today


• تاريخ و زمان فعلي پايتون: ()now() today


• نحوه توليد خروجي تاريخ و زمان با ()Strftime


• نحوه استفاده از اشياء Timedelta

نحوه استفاده از کلاس Date و DateTime

مرحله 1) قبل از اجراي کد براي datetime ، بايد ماژول هاي زمان و تاريخ را همانطور که در تصوير زير نشان داده شده است import کنيد.

مواردي که import مي شوند قطعاتي از پيش تعريف شده از تايع در کتابخانه پايتون هستند که به شما امکان مي دهد تا از تاريخ و زمان استفاده کنيد ، بدون اينکه کد بنويسيد.

قبل از اجراي کد datetime نکات زير را در نظر بگيريد

from datetime import date

اين خط به مترجم پايتون مي گويد که از ماژول datetime کلاس date را import مي کنيم.

مرحله 2) بعد ، نمونه اي از شيء date ايجاد مي کنيم.

مرحله 3) تاريخ را چاپ مي کنيم و کد را اجرا مي کنيم.

خروجي همانطور است که انتظار مي رود.

چاپ تاريخ با استفاده از()date.today

تابع date.today داراي چندين ويژگي است که با آن ارتباط دارند. ما مي توانيم روز / ماه / سال و موارد ديگر را چاپ کنيم.

به مثال زير توجه کنيد:

شماره روز هاي هفته

تابع ()date.today شماره روز هفته را نيز به شما مي دهد. جدول روزهاي هفته در زير آورده شده است.

تعداد روزهاي هفته براي آرايه هايي که شاخص آن ها به روز هفته بستگي دارد مفيد است.

تاريخ و زمان فعلي پايتون: هم اکنون()now() today

مرحله 1) مانند اشياء date ، همچنين مي توانيم از “DATETIME OBJECTS” در پايتون استفاده کنيم که تاريخ را به همراه زمان در ساعت ، دقيقه ، ثانيه و ميلي ثانيه نشان مي دهد.